Kierunki medyczne należą do grupy wybieranych z powołania, a więc ściśle uzależnionych od posiadanych uwarunkowań i zdolności, a także cech personalnych, które pozwalają lub uniemożliwiają efektywne i prawidłowe wykonywanie danego zawodu. Częste są w tym przypadku także wielopokoleniowe tradycje rodzinne, ułatwiające podjęcie tak trudnej decyzji. Przyszła ścieżka zawodowa studentów uczelni medycznych wiąże się bowiem z najwyższym praktycznie ryzykiem zawodowym, ponoszeniem odpowiedzialności za zdrowie i życie ludzkie każdego niemal dnia. W tej branży, jeśli tak można obszar medycyny nazwać, istnieje silny podział wedle płci, związany raczej z psychicznym uwarunkowaniem niż cezusem. Od dawien bowiem dawna kobiety sprawdzały się doskonale w roli pediatry, dermatologa, czy stomatologa, podczas, gdy mężczyźni spotykani byli przeważnie na salach operacyjnych i gabinetach ginekologicznych.
Pod kątem perspektyw zawodowych, medycyna jest jedyną zdaje się grupą kierunków, których absolwenci mają niemal zagwarantowane zatrudnienie w instytucjach opieki zdrowotnej. Oczywiście spora część z nich decyduje się na praktykę prywatną, które to rozwiązanie zazwyczaj wiąże się z wyższymi zarobkami. Szczególnym przypadkiem studiów medycznych jest weterynaria, która jako jedyna nie dotyczy bezpośrednio człowieka. W każdym jednak spośród przypadków, studiowanie medycyny jest zajęciem bardzo prestiżowym, obdarzanym szacunkiem społecznym i dającym wiele satysfakcji.